تیرماه بود که عملیات رمضان شروع شد
درست توی ماه مبارک رمضان
گرمای بالای ۵۰ درجه آدم رو کلافه می کرد
حالا حساب کنین روزه باشی و تو این گرما بخوای بجنگی
اونقدر آفتاب داغ می شد که اسلحه ها دستامون رو می سوزوند
تازه سختی زمانی شروع شد که عملیات لو رفت و بچه ها محاصره شدند
خیلی ها مظلومانه به شهادت رسیدند…
… بعد از عملیات یه عده رفتند تا مجروح های شب قبل رو بیارند
وقتی برگشتند ، با گریه گفتند : همه ی بچه ها شهید شدند
بهشون گفتم: تیر خلاص زدند بهشون؟
گفتند: نه ! از تشنگی جان دادند …
علیکم السلام
خوب بنده خدا! اگر اسم می بردم که امروز حالتان گرفته بودند همان حضرات.
منظورم این است ما باید این جو عاطفی در مورد جنگ را به حو خونخواهی تغییر دهیم. لزومی ندارد الان از کسی اسم ببریم. کافیست به جای نوشتن از مظلومیت شهدا چندتا پارگراف هم در مورد خیانتهای جنگ و خیانتها در عملیاتها بنویسیم. اگر یک موجی در این خصوص در وبلاگها و شبکه های اجتماعی بچه حزب اللهی را بیفتد خود بخود همه آن خائنها سر و کله شان پیدا می شود!!!
همینطور از ترورهای اول انقلاب و اینکه چرا هیچگاه برای هیچکدامشان تحقیقات جنایی و کارآگاهی صورت نگرفت.
همچنین می شود از خاطراتی که بعضیها نوشته اند به عنوان منبع اشارات به حقایق استفاده کزد مثلا:
آقای هاشمی در خاطرات خود مورخ ۱۳ شهریور ۱۳۶۱ می نویسد :
«عصر شورای عالی دفاع در دفتر امام تشکیل شد . فرماندهان سپاه و نیروی زمینی برای انجام عملیات وسیع بعدی ، مهلت طولانی خواستند. گفتم اگر قرار است این اندازه معطل شویم ، بهتر است سعی کنیم که جنگ تمام شود . کشور تحمل طولانی شدن جنگ را ندارد ؛ بحث داغ شد و تصمیماتی اتخاذ گردید . قبل از دو عملیات ناموفق اخیر [ عملیات رمضان و عملیات مسلم بن عقیل ] فضای کشور برای طرح امکان ختم جنگ مناسب نبود و از سویی رزمندگان هم آماده بحث در این مسئله نبودند ولی فعلاً وضع به گونه ای است که در شورای عالی دفاع مورد بحث قرار می گیرد»
البته توجه شود که نمی شود از این حرف متهم بودن نگارنده اش را نتیجه گرفت حتی شاید بشود گفت هاشمی بسیار خادم بوده است که می خواسته جلوی ادامه جنگ را بگیرد! اما می شود گفت این شکستها فضا را برای برخی کارها مناسب می کرد.
به جای آنکه دایم از مظلومیت شهدا بگویید بروید آن دستهای خائنی که عملیات غلط اندر غلط رمضان و بدر و کربلای چهار و هشت و... را طراحی و اجرا کردند محاکمه کنید که هنوز نفس می کشند. حالا خیانت و لو رفتن پی در پی عملیاتهایی که خودمان را به خریت زده ایم و انکار عواملش را نمی شناسیم ، بماند.
این خدمت به شهدا و گرفتن تقاص خون آنها است نه مرتب حکایت نوشتن و احساساتی کردن فضا..
ارواح شهدا نیاز به ترحم ندارند. نیاز به خونخواه دارند..
حتی یکی از این خائنها و جنایتکارها در دادگاهی محاکمه نشد که هیچ ، طلبکار هم هستند. دشمن اصلی ما صدام نبود. داخلیها بودند....
صریحا حقیقت جنگ را به مردم بگویید و مخصوصا اینکه این قطعنامه شکستی خفت بار بود که نه از سوی عراق بلکه از سوی ستون پنجم داخلی به ما تحمیل شد.
بگویید که آتش بس را پذیرفتیم در حالی که خاک کشور و شهری مانند نفت شهر در اشغال دشمن بود.
بگویید که ما تنها کشوری در کل دنیا هستیم که به جای سالروز پایان جنگ آغاز آن را جشن می گیریم!!! و این یعنی تجسم نفاق.
بگویید که امام خمینی هرگز مدعی پیروزی در جنگ نشد و اولین بار بعد از ایشان عده ای این ادعا را مطرح کردند.
بگویید که عملا تمامیت ارضی کشور را نه مبارزات نیروی های ما بلکه حمله عراق به کویت و نیاز صدام به آسودگی خیال از مرزهای شرقیش تامین کرد.
خواهرم:
در هیچ اساسنامه ای
حق تماشای تو به رسمیت شناخته نشده است
خیالت تخت
تحریم کن
